ΕΒΡΟΣ: ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 1986
ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Τον Δεκέμβριο του 1986 στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στον ποταμό Έβρο, κοντά στις Φέρες, συνέβη ένα σοβαρότατο μεθοριακό επεισόδιο ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους, το οποίο κάποια στιγμή έλαβε ανεξέλεγκτες διαστάσεις με εμπλοκή δεκάδων αξιωματικών και στρατιωτών και από τις δύο πλευρές.
Το συμβάν έγινε κοντά στο χωριό Πέπλος του νομού Έβρου στις 19 Δεκεμβρίου 1986.
Στην περιοχή τα σύνορα των δύο χωρών προσδιορίζονται από την παλαιά κοίτη του ποταμού Έβρου. Λόγω γεωλογικών μεταβολών, τα νερά του ποταμού έχουν μετακινηθεί εκεί ανατολικότερα, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα μικρό τουρκικό προγεφύρωμα στη δυτική όχθη του ποταμού.
Σημειωτέον ότι στην περιοχή, οι Τούρκοι, όπως κι εμείς, έχουν στρατιωτικά φυλάκια και παρατηρητήρια.
Γύρω στις 11.00 το πρωί της 19ης Δεκεμβρίου 1986, στην αποξηραμένη κοίτη του ποταμού, μια τριμελής ελληνική περίπολος, αποτελούμενη από τους στρατιώτες Ζήση Καραγώγο, Γιώργο Βασιλό και Δημήτρη Καραγιάννη, συναντήθηκε με μια διμελή τουρκική περίπολο.
Ο στρατιώτης Ζήσης Καραγώγος, από τον Ασκό Θεσσαλονίκης, είχε γνωριστεί με τον έναν από τους δύο Τούρκους στρατιώτες (συνέβαινε συχνά αυτό στην μεθόριο - προσωπική πείρα) και τον χαιρέτησε στα τούρκικα.
Ξαφνικά δέχτηκε τελείως αναίτια και ανεξήγητα, τα πυρά από τον άλλο Τούρκο στρατιώτη και έπεσε, βαριά τραυματισμένος στην κοίτη του ποταμού.
Οι υπόλοιποι στρατιώτες ο Βασιλός και ο Καραγιάννης, έτρεξαν να καλυφθούν και άρχισαν να ανταποδίδουν τα πυρά.
Για αρκετή ώρα υπήρξε ανταλλαγή πυρών, ενώ ο Καραγώγος παρέμενε βαριά τραυματισμένος στην κοίτη του Έβρου.
Ο αγροφύλακας της περιοχής, Σωτήρης Ζαπάρτας από τον Πόρο Φερών Έβρου, άκουσε τα πυρά και έσπευσε στο σημείο.
(Ο Σωτήρης Ζαπάρτας, στρατιώτης)
Οι δύο στρατιώτες, του είπαν να ειδοποιήσει αμέσως το γειτονικό ελληνικό φυλάκιο και να ζητήσει ενισχύσεις, κάτι που έγινε πάραυτα.
Σύντομα, άνδρες από το φυλάκιο του 534ου Τάγματος Προκαλύψεως έσπευσαν στην περιοχή του επεισοδίου.
Παράλληλα έφθασαν εκεί και ομάδες Τούρκων στρατιωτών, απο τα δικά τους διπλανά φυλάκια.
Ακολούθησε νέα ανταλλαγή πυρών και οι Τούρκοι αποχώρησαν καθώς εκείνη τη στιγμή οι ελληνικές δυνάμεις ήταν υπέρτερες.
Οι Έλληνες κατόρθωσαν να πάρουν από την κοίτη του Έβρου τον βαριά τραυματισμένο Ζήση Καραγώγο.
(Μεταφέρθηκε στην Αλεξανδρούπολη όπου και άφησε την τελευταία του πνοή. Είχε δεχθεί 5 σφαίρες.)
Στο σημείο της εμπλοκής παρέμεινε μικρή ελληνική δύναμη και το θερμό επεισόδιο θεωρήθηκε λήξαν στις 14:10.
ΩΣΤΟΣΟ, στις 15.00, μια φρέσκια τουρκική δύναμη 50+ ανδρών, πέρασε τον Έβρο και κινήθηκε σε σχηματισμό μάχης, προς το σημείο της σύγκρουσης.
Απο πλευράς μας κι εφ'οσον το επεισόδια θεωρήθηκε λήξαν, είχαν παραμείνει στο σημείο μόνο ο Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός του φυλακίου με τέσσερις στρατιώτες ως στάντ-μπάι και τζάστ-ιν-κέις. Οι υπόλοιποι 26 υπαξιωματικοί και άνδρες του φυλακίου μας, βρίσκονταν 80 με 100 μέτρα πιο πίσω, πάνω στον παραποτάμιο δρόμο, σε επιφυλακή.
Πλησιάζοντας θρασύτατα τους πέντε Έλληνες (τον Δόκιμο και τους τέσσερις στρατιώτες), η τουρκική δυνάμη άρχισε να βάλλει κατά ριπάς εναντίον τους.
Οι δικοί μας 5 ανταπέδωσαν τα καταιγιστικά πυρά και για άλλα 15 λεπτά υπήρξε σφοδρότατη σύγκρουση.
Οι πέντε παλιοσειρές, δικοί μας, πολύ καλά καλυμμένοι αντιστέκονται σθεναρά, αλλά στη συνέχεια οπισθοχώρησαν λόγω έλλειψης πυρομαχικών προς το πίσω ανάχωμα, για να ενωθούν με τους άλλους στρατιώτες μας, οι οποίοι ήδη προσέρχονταν τρέχοντας σε βοήθεια.
Τότε στη εμπλοκή εμφανίστηκε ξανά και κράτησε για μερικά λεπτά το σημείο, μεχρι να έρθουν οι δικοί μας, ο αγροφύλακας Ζαπάρτας που είχε παραμείνει εκεί κι ο οποίος είχε ήδη ξεκάνει 2 Τούρκους.
Ταυτόχρονα οι Τούρκοι βλέποντας την Ελληνική δύναμη να καταφθάνει με βαρύτατο οπλισμό, πολυβόλα και βομβιδοβόλα, άρχισαν να υποχωρούν, έχοντας ήδη βαρύτατες απώλειες.
Ένας ανθυπολοχαγός, ένας υπαξιωματικός και πέντε στρατιώτες σκοτώθηκαν επι τόπου, ενώ περισσότεροι από 20 τραυματίστηκαν από τα εύστοχα πυρά του Δόκιμου και των τεσσάρων Ελλήνων στρατιωτών.
Στο μεταξύ φάνηκε ότι υπήρξε κίνδυνος γενικευμένης σύγκρουσης στην περιοχή, καθώς ισχυρές ελληνικές δυνάμεις και άρματα μάχης άρχισαν να έρχονται προς το σημείο της εμπλοκής (βλέπετε είχαμε στρατό επι Ανδρέα), ενώ το ίδιο συνέβαινε κι απο την απέναντι πλευρά.
Οι κατεπείγουσες συνεννοήσεις των αρμοδίων Υπουργών Ελλάδας και Τουρκίας, μαζί με την συνεργασία των επι τόπου διοικήσεων των ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων, εκτόνωσαν την κατάσταση....
Επρόκειτο για ένα πραγματικό Βατερλώ των Τούρκων, οι οποίοι αποδεκατίστηκαν, αλλα επίσημα ανακοίνωσαν μόνο 2 νεκρούς με ονόματα Hakan Turkyilmaz και Mehmet Kalyon.
Ο άτυχος στρατιώτης Καραγώγος, ο οποίος μάλιστα θα έπαιρνε άδεια για τα Χριστούγεννα, έπεσε θύμα της τουρκικής δολιότητας.
Κάποιοι πιστεύουν ότι το όλο επεισόδιο ήταν προσχεδιασμένο από τουρκικής πλευράς, με σκοπό μια γενικευμένη σύρραξη.
Άλλωστε λίγους μήνες αργότερα, τον Μάρτιο τον 1987, στη λεγόμενη κρίση του 1987 φτάσαμε στο ένα κλίκ πρίν τον πόλεμο...
Nikos Deja Vu
n1999k.blogspot.com
No comments:
Post a Comment