Nikos Deja Vu - LADYHAWKE - Το Γεράκι και ο Λύκος

LADYHAWKE
"Το Γεράκι και ο Λύκος"

Η Μεταφυσική και ο Εσωτερισμός, έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε πάρα πολλές από τις εικαστικές τέχνες.

Η 7η τέχνη, ο κινηματογράφος δε θα μπορούσε να "μείνει απ' έξω" .

Οι ταινίες που έχουν να κάνουν με την ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ είναι πολλές και ιδιαίτερα αυτές που έχουν σαν κύριο θέμα τους τη ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ. Όμως υπάρχουν και ταινίες που η πλοκή τους, οι ήρωες τους κλπ, ενώ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ δεν έχουν ΚΑMΜΙΑ σχέση με τον Μεταφυσικό ή Εσωτεριστικό Κόσμο, κατά βάθος αν μελετήσουμε προσεκτικά τη ταινία, θα μείνουμε κατάπληκτοι από τα μηνύματα που κρύβει είτε ηθελημένα είτε αθέλητα και για να πω την αλήθεια, αυτό είναι και το σύνηθες θα έλεγα.

Στις ταινίες αυτές, η συνήθης βάση για το σενάριο είναι μυθολογικά γεγονότα από τις διάφορες μυθολογίες των πολιτισμών αλλά επίσης και διάφορα παραμύθια.

Πολλοί είναι εκείνοι λοιπόν που σήμερα πιστεύουν ότι οι μυθολογίες των λαών, δεν είναι τίποτε άλλο παρά παραμυθάκια από τη ΦΑΝΤΑΣΙΑ κάποιου "παραμυθά"…

Είναι έτσι όμως;

Κάνοντας μια απλή προσέγγιση, λέω εξαρχής πως όχι, δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα

Και για του λόγου το αληθές, ας ερευνήσουμε λίγο πίσω από τις λέξεις και τις έννοιες για να δούμε τι κρύβεται ...

Και πρώτα, πρώτα ας δούμε τη λέξη ΦΑΝΤΑΣΙΑ που είναι αναμφισβήτητα και το πρώτο (ίσως και το μόνο) συστατικό για την δημιουργία ενός "παραμυθιού", την οποία Φαντασία σε καμμία περίπτωση δεν θα πρέπει να την μπερδεύουμε με τη ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ, κάτι πού ήδη το κάνουν πολλοί ειδικά όταν λένε ότι:

"...Η φαντασία είναι προϊόν των αισθήσεων και της ύλης που μας περιβάλει, της λογικής μας..."

Η Φαντασία λοιπόν, είναι μία από τις "πλαστικές" δυνάμεις της Ανώτερης Ψυχής και ουσιαστικά είναι η μνήμη των προηγούμενων σαρκώσεων της ψυχής, η οποία όσο και να παραμορφώνεται από το Κατώτερο Μανάς (που "Μανάς" είναι η νοητική ικανότητα που κάνει τον άνθρωπο ΝΟΗΜΟΝ και ΗΘΙΚΟ όν και έτσι τον ξεχωρίζει από το απλό ζώο), δηλαδή μιλάμε για τον ΝΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ή αλλιώς της ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ-ΖΩΙΚΗ ΨΥΧΗ... Όσο λοιπόν και να παραμορφώνεται από τον κατώτερο Νου, η Φαντασία και όχι η Φαντασίωση σχεδόν πάντα στηρίζεται σε Αληθινά "γεγονότα" (ενθυμίσεις)...

"Theosophical Glossary"

Πολλοί θα αναρωτηθείτε για τον παραπάνω ορισμό που δίνω στη φαντασία μέσα από το ΜΟΝΟ (κατ' εμέ) έγκυρο ΛΕΞΙΚΟ με όρους Μεταφυσικής και Εσωτερισμού και σίγουρα κάποιοι από εσάς θα ανατρέξετε σε κάποιο λεξικό για να διασταυρώσετε τα λεγόμενά μου.

Για σας (τους δεύτερους εννοώ), σας παραθέτω το λήμμα της λέξης από το λεξικό:

Φαντασία: Η ικανότητα του νου να ανακαλεί και να αναπαριστά προηγούμενες εικόνες

Για τη ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ δίνουν τον ορισμό πως :

Φαντασίωση είναι η παράσταση που σχηματίζει κανείς με τον νου του.

Μιλάνε λοιπόν για τον ΝΟΥ, τον ΦΥΣΙΚΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟ...

Τον ΦΥΣΙΚΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟ που έχει ως "βοηθούς του", "συνεργάτες του", τις ΠΕΝΤΕ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ...

Τις ΠΕΝΤΕ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ, δηλαδή τη ΛΟΓΙΚΗ...

Μα καλά, όταν λένε πώς:

"...Η φαντασία είναι προϊόν τον αισθήσεων μας και της ύλης που με περιβάλει, της λογικής μας...", αυτό δεν είναι που αναγράφουν και τα λεξικά :

"…οι παραστάσεις που σχηματίζει ο ΝΟΥΣ…" ;;;

Μιας και αναφερθήκαμε όμως και στη ΛΟΓΙΚΗ, μπορούνε να πούμε γι' αυτήν ότι :

Η Λογική είναι η ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ των ΠΕΝΤΕ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ μας...

Όραση...
Ακοή...
Όσφρηση...
Γεύση...
Αφή...

Αυτός είναι και ο λόγος, η αιτία που ΔΕΝ μπορεί η ΛΟΓΙΚΗ να μας βοηθήσει στην ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ...

Γιατί ΤΙΠΟΤΑ από αυτά τα "εσωτερικά" δεν τα ΒΛΕΠΕΙ, ΑΚΟΥΕΙ, ΜΥΡΙΖΕΙ, ΓΕΥΕΤΑΙ, ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ...

Σίγουρα θα σας κούρασα με όλα τα παραπάνω, αλλά θεωρώ ότι έπρεπε να τα θέσω ως εισαγωγή στη προσπάθειά μου για αποσυμβολισμό ….

Η ταινία που θα κάνουμε μια μικρή αναφορά, ως "απόδειξη" της θέσης που εξέφρασα στην αρχή, είναι μια πραγματικά πολύ τρυφερή ταινία, ένα παραμύθι…

"Το Γεράκι και ο Λύκος"

Η ταινία αυτή προβλήθηκε πρώτη φορά το 1985. Πρωταγωνιστές η Michelle Pfeiffer (Isabeau d'Anjou) και ο Rutger Hauer (Captain Etienne Navarre)

Το θέμα της ταινίας έχει να κάνει με τον επίσκοπο της πόλης Aquila όπου ζούσαν οι ήρωες του έργου.

Ο επίσκοπος ερωτεύθηκε την Isabeau, εκείνη με τη σειρά της ερωτεύτηκε τον Etienne τον οποίο και ΑΓΑΠΗΣΕ. Φυσικά ο ατρόμητος λοχαγός, δε θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος από τον έρωτα της πανέμορφης Isabeau και έτσι και αυτός ερωτεύθηκε και ΑΓΑΠΗΣΕ την ηρωίδα μας.

Τότε ο κακός επίσκοπος τους έριξε μια βαριά κατάρα κάνοντας χρήση της Μαγικής Τέχνης που κατείχε:

Την ημέρα η Isabeau μεταμορφώνεται σε ΓΕΡΑΚΙ,

τη νύχτα ο Etienne μεταμορφώνεται σε ΛΥΚΟ.

 

Οι μόνες στιγμές που και οι δυο συναντιούνται με ανθρώπινες μορφές, είναι το ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ και η ΑΝΑΤΟΛΗ. Τελικά τα μάγια λύνονται και οι ήρωες του έργου, μπορούν επιτέλους να ζήσουν τον έρωτά τους, την ΤΕΛΕΙΑ (και ανιδιοτελή θα έλεγα) ΑΓΑΠΗ.

 

Αφίσα από την ταινία

 Αυτά από τα ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ στοιχεία της ταινίας. 'Ομως όταν την δούμε με το "άλλο" μάτι, της ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ επόμενο είναι να "βλέπουμε" και άλλα πράγματα…

Καταρχάς, οι ήρωες του έργου ΔΕΝ είναι ΜΟΝΟ οι ΔΥΟ πρωταγωνιστές, αλλά είναι και ο μικρός κλεφτάκος ο Φιλίπ Γκαστόν, που είναι ο πλέον σημαντικός για την εξέλιξη της ιστορίας…

Αυτοί οι 3 ήρωες συμβολίζουν, το ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟ του ανθρώπου και δεν είναι άλλο παρά:

ΛΥΚΟΣ = ΠΝΕΥΜΑ

ΓΕΡΑΚΙ = ΨΥΧΗ

ΚΛΕΦΤΑΚΟΣ = ΣΩΜΑ

Αυτοί οι ΤΡΕΙΣ συναποτελούν τον ΑΝΘΡΩΠΟ ή την ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ αν θέλετε ακόμα καλύτερα....

- Ο κακός επίσκοπος δεν είναι άλλος από το ΚΟΣΜΙΚΟ ΚΑΚΟ που φυσικά αυτό που "θέλει" δεν είναι άλλο από το να αποκτήσει την ΑΓΝΗ ΨΥΧΗ, να την σπιλώσει να την βρωμίσει με το μίασμα που κουβαλά...

-Ο μικρός "κλεφτάκος", στο έργο είναι ένας ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ μέσα σε έναν πύργο για κλοπές. Ο πύργος, ονομαζόταν ΑΚΟΥΙΛΑ και από μόνο του το όνομα φανερώνει αρκετά…

ΑΚΟΥΙΛΑ = AQUA + ΙΛΑ

 

Aqua στα Λατινικά σημαίνει ΝΕΡΟ και το ΝΕΡΟ στη ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ συμβολίζει την ΥΛΗ! Ιλά είναι μια παράφραση της Ελληνικής λέξης ΥΛΗ που στην Μεταφυσική δεν είναι "απλά" αυτό που εννοεί ΣΗΜΕΡΑ η επιστήμη, αλλά κάτι πιο βαθύ…

Στο Θεοσοφικό Γλωσσάρι της Ελένης Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ, στο λήμμα ΥΛΗ, βρίσκουμε τα εξής:

"ΥΛΗ, Αρχέγονο υλικό, εσωτερικά, το ομοιογενές ίζημα του Χάους ή της Μεγάλης Αβύσσου. Η ΠΡΩΤΗ αρχή από την οποία σχηματίστηκε το αντικειμενικό Σύμπαν"
 

"Theosophical Glossary"

Βλέπουμε λοιπόν από πού το έσκασε ο μικρός κλεφτάκος, κατάφερε να ΞΕΦΥΓΕΙ από την ύλη!!!

Ο Μεγάλος Αλχημιστής Παράκελσος, χρησιμοποιεί την λέξη ΥΛΑΣΤΡΟΣ, για να προσδιορίσει την μυστικιστική ιδέα του ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, του Homo Maximus!!! 

Ο αστερισμός AQUILA με τον Γανυμήδη

Επίσης να θυμίσω πως στην ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, υπάρχει ένας αστερισμός που ονομάζεται AQUILA (Aql) και είναι ένας αστερισμός του Βορείου Ημισφαιρίου, από τους πιο ευδιάκριτους, ειδικά το α του αστερισμού που είναι ένας αστέρας πρώτου μεγέθους και ονομάζεται Άλταιρ, από την Αραβική απόδοση ολόκληρου του αστερισμού που είναι "Αλ Νασρ Αλ Ταιρ" δηλαδή ο "Ιπτάμενος Αετός".

 Ο αστερισμός αυτός είναι η απεικόνιση στον ουράνιο θόλο της μυθολογικής ιστορίας του ΟΙΝΟΧΟΟΥ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ, του πανέμορφου Γανυμήδη που ο Δίας τον έκλεψε από τη Τροία θαμπωμένος από την ομορφιά του. Μεταμορφώθηκε λοιπόν σε ΑΕΤΟ όπου στον ένα πόδι κρατά τον ΚΕΡΑΥΝΟ και στο άλλο τον ΓΑΝΥΜΗΔΗ και έτσι τον μετέφερε στον 'Ολυμπο.
 

Ο Ζευς που αρπάζει Τον Γανυμήδη

Ο ΙΔΙΟΣ αυτός ΑΕΤΟΣ, είναι που μετέφερε το ΝΕΚΤΑΡ στο Ιδαίον Άντρο στην Κρήτη όταν ο Δίας, κρυβόταν από το πατέρα του Κρόνο.

Οι αρχαίοι Πέρσες Αστρολόγοι, αποκαλούσαν τον αστερισμό αυτό με το όνομα "Σαχίν Τάρα Ζέντ" που σημαίνει ΓΕΡΑΚΙ…

 Θα ήταν λάθος μου να μην αναφερθώ στο Χριστιανικό Συμβολισμό που κρύβεται ΠΙΣΩ από τους ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΕΣ οι οποίοι και έχουν ένα ΣΥΜΒΟΛΟ που τους χαρακτηρίζει ΑΛΛΑ και συνδέει με την πανάρχαια ΣΦΙΓΓΑ της Αιγύπτου και τα ΤΕΣΣΕΡΑ ΖΩΑ που τη ΣΥΝΑΠΟΤΕΛΟΥΝ…

Η Σφίγγα της Αιγύπτου

Έχουμε λοιπόν τους 4 Ευαγγελιστές:

Ματθαίος = ΑΓΓΕΛΟΣ = Αέρας
Λουκάς = ΤΑΥΡΟΣ = Γη

Μάρκος = ΛΕΩΝ = Φωτιά

Ιωάννης = ΑΕΤΟΣ = Νερό

Ο Ιωάννης είναι εκείνος που ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ στον ΑΕΤΟ και ο ΑΕΤΟΣ είναι που ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ με το στοιχείο του ΝΕΡΟΥ.

Δηλαδή, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η λέξη ΑΚΟΥΙΛΑ, κρύβει μέσα της μια πολυσύνθετη και πολυδιάστατη έννοια, αυτή της ΦΥΣΗΣ - ΚΟΣΜΟΥ, κλπ αλλά και του ΠΡΩΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, του Υλικού Πρώτου Ανθρώπου ή ακόμα καλύτερα, της ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ…

Να λοιπόν από πού το έσκασε ο μικρός μας ήρωας, ξέφυγε από τον πολύ τον κόσμο, από το σύνολο και μόλις έγινε αυτό, ΤΟΤΕ είναι που "συνάντησε" την ΨΥΧΗ του (γεράκι) και το ΠΝΕΥΜΑ του (λύκο).

 

Από τον πύργο της ΑΚΟΥΙΛΑ, κανένας δεν μπορούσε να δραπετεύσει, αλλά αυτός χρησιμοποιώντας το ΜΥΑΛΟ του τα κατάφερε να δραπετεύσει. Αυτός είναι και ο λόγος που ο λοχαγός τον πήρε σε βοήθεια του, γιατί ήξερε να ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ τον εγκέφαλό του. Ο ΚΛΕΦΤΑΚΟΣ που συμβολίζει το ΣΩΜΑ, αυτό που χρησιμοποιεί κατά κόρον στη πλοκή του έργου, είναι το ΜΥΑΛΟ του.

 Αυτό μας το φανερώνει το όνομα του μικρού ήρωα, ΦΙΛΙΠΠΟΣ.

Δηλαδή ο ΦΙΛος των ΙΠΠΩΝ, των αλόγων…

Α-λογα ήταν τα "πρώτα" όντα κατά μία εκδοχή της ανθρωπογονίας, δηλαδή τα πρώτα όντα δεν είχαν λογική (Γένεσις 1&2&3 κεφάλαιο) και η λογική είναι εργαλείο του ΜΥΑΛΟΥ!

 

Αυτό το "μυαλό" είναι που τους βάζει σε μπελάδες συνέχεια, ΑΛΛΑ μετά που την συνεχή "εκπαίδευση" από την Ανώτερη Διάνοια, το ΠΝΕΥΜΑ (τον ήρωα λοχαγό) είναι αυτός που βοηθά στην ΕΝΩΣΗ - ΜΕΘΕΞΗ του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ & της ΨΥΧΗΣ, δηλαδή του λοχαγού και της πανέμορφης κοπέλας.....

 Η μοναδικές ΣΤΙΓΜΕΣ , που πραγματικά ήταν η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ για τους ερωτευμένους ήρωες μας, που μπορούσαν να είναι ΜΑΖΙ με την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΗ ήταν το ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ και το ΧΑΡΑΜΑ.......

 Αλληγορικά εδώ το ανθρώπινο σώμα που έπαιρναν στη πλοκή του έργου, συμβολίζουν τα θεία σώματα τους δηλαδή το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ και το ΨΥΧΙΚΟ και όχι το ΣΑΡΚΙΚΟ. Ο συμβολισμός της στιγμής που ΕΝΩΝΟΝΤΑΝ (ηλιοβασίλεμα και χάραμα), είναι και αυτός μεγάλος!!!
 

Η Ένωση του Λύκου με το Γεράκι

 Αν στρέψουμε το βλέμμα στον ουρανό κατά τη διάρκεια που ο Ήλιος δίνει τη θέση του στο βασίλειο της Νύχτας, τότε θα δούμε ότι στη Δύση έχει ΗΔΗ εμφανιστεί ο Πλανήτης ΑΦΡΟΔΙΤΗ.

Όμως ΚΑΙ το πρωί, ΠΡΙΝ ακόμα ανατείλει ο Ήλιος, ο ΙΔΙΟΣ πλανήτης, η ΑΦΡΟΔΙΤΗ, είναι που κάνει τη εμφάνιση του....

Ο πλανήτης αυτός, είναι ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ, ο LUCIFER, ο Φέρων το Φως!!!

Για αυτόν, τον εντελώς ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΟ πλανήτη, το "τελευταίο" βιβλίο της Αγίας Γραφής, η Αποκάλυψη του Ιωάννου, λεει τα εξής σημαντικά για τον Ιησού Χριστό:

"...Εγώ, ο Ιησούς έπεμψα τον άγγελόν μου
να μαρτυρήση είς εσάς τάυτα είς τας εκκλησίας μου.

Εγώ είμαι η ρίζα και το γένος του Δαβίδ,

Ο ΑΣΤΗΡ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΡΙΝΟΣ ..."
 Αποκάλυψη ΚΒ 16
 

Δε θα κάνω ΚΑΜΜΙΑ παρατήρηση, απλά σας αφήνω να εξάγετε μόνοι σας τα όποια συμπεράσματά σας…

Να γιατί η "κατάρα" του ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΚΑΚΟΥ εκείνη την ώρα ΔΕΝ ΕΠΙΑΝΕ!!!
 

Ηλιοβασίλεμα με την Αφροδίτη να λάμπει

Όμως υπάρχει αρκετός συμβολισμός και στα ζώα, που μεταλλάσσονταν οι "καταραμένοι"…

Σίγουρα κάθε ένα από αυτά έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό και μια ξεχωριστή θέση στη κουλτούρα κάθε λαού. Αλλά ας δούμε την ερμηνεία των ζώων αυτών, υπό το πρίσμα του Εσωτερισμού.

Το ΓΕΡΑΚΙ, στα αιγυπτιακά ιερογλυφικά είναι αυτό που συμβολίζει την ΨΥΧΗ.

 

Ο ιερογραμματέας, ανάλογα με την στάση που το σχεδίαζε- σκάλιζε, του έδινε και κάποιο "άλλο" νόημα...

'Οταν λοιπόν το σχεδίαζε ΞΑΠΛΩΜΕΝΟ, σα νεκρό, συμβόλιζε την διέλευση από τη μία ζωή στην άλλη, από τη μία κατάσταση στην άλλη.

Θυμηθείτε όσοι φίλοι έχετε δει το έργο, ότι όταν το γεράκι ΑΛΛΑΖΕ ΜΟΡΦΗ, από ΓΕΡΑΚΙ σε ΑΝΘΡΩΠΟ, αυτό έκειτο σα νεκρό!!!

'Οταν ο ιερογραμματέας το σχεδίαζε με τα φτερά του ΑΝΟΙΧΤΑ, συμβόλιζε ότι ο "νεκρός ανασταίνεται", ότι δηλαδή επιτέλους είχε την ίδια αντίληψη της ΨΥΧΗΣ του, δηλαδή της ΟΥΣΙΑΣ του.... 

 

-Στην Ελληνορωμαϊκή "κουλτούρα" συμβόλιζε τον "ταχύτατο αγγελιοφόρο του Απόλλωνα"

-Στους Ατζέκους επίσης συμβόλιζε τον "αγγελιοφόρο των Θεών" (!!!)

-Στους Αιγυπτίους (μαζί με τον Αετό) συμβόλιζε το πνεύμα, την ΨΥΧΗ, την έμπνευση.

Γερακόμορφοι ήταν πολλοί Θεοί στην Αίγυπτο, όπως ο 'Ωρος, ο Σόκαρης, αλλά και άλλοι πολλοί... 

Ο Παντεπόπτης Οφθαλμός του Ώρου

-Στους Ινδουιστές, το ΓΕΡΑΚΙ συμβόλιζε την τη "κάθοδο" του Σόμα από τον ουρανό, που αλληγορεί ως προς την Μυστική Σοφία που κατέρχεται και που είναι ικανή να ΠΑΡΑΓΕΙ ΖΩΗ κάτω υπό ορισμένες προϋποθέσεις...

Αυτά τα "ολίγα" σχετικά με το ΓΕΡΑΚΙ....

Τώρα το έτερο συμβολικό ζώο, ο ΛΥΚΟΣ που κατά ένα "παράξενο" τρόπο ΚΑΙ αυτός έχει να κάνει με το ΦΩΣ...

Στην αρχαία ελληνική γλώσσα έχουμε τη λέξη ΛΥΚΑΒΑΣ εκ του Λύκη + βαίνω που σημαίνει "η οδός του φωτός" (!!!), η τροχιά του Ηλίου (!!!), το έτος (!!!)

Η λέξη Λύκη σημαίνει το ΦΩΣ και από αυτή τη λέξη προέρχονται οι λέξεις, ΛΥΚΟΦΩΣ, ΛΥΧΝΟΣ, ΛΕΥΚΟΣ (!!!) 

 

Η λέξη ΛΥΚΟΣ ίσως να προέρχεται εκ του λευκός (ΛεΥΚΟΣ) και το λευκό ως γνωστόν είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ χρώμα (αν μπορώ να το πω έτσι)...

Και επειδή το λευκό είναι η "ΑΝΤΙΘΕΣΗ" ή το ΖΕΥΓΑΡΙ θα έλεγα καλύτερα του ΜΑΥΡΟΥ.

Και επειδή το ΜΑΥΡΟ έχει να κάνει με τη νύχτα,

Και επειδή η νύχτα είναι η ΑΠΟΥΣΙΑ του φωτός, ΑΡΑ...

Το φως είναι το λευκό και έτσι κατά τη γνώμη μου πάντα, έχουμε αυτή τη περίεργη σχέση του ΦΩΤΟΣ με τον Λ(ε)ΥΚΟ...

 Αλλά ίσως αυτό "μπορεί" να ΜΗΝ φτάνει σαν επιχειρηματολογία, ας το προχωρήσουμε λίγο ακόμα...

Ανέφερα τη λέξη Λύκη. 'Ενα παράγωγό της είναι και η προσωνυμία του Θεού του ΦΩΤΟΣ Απόλλωνα, "ΛΥΚΗΓΕΝΗΣ", ο γεννηθείς Απόλλων στη Λυκία.

Ο Θεός του ΦΩΤΟΣ, Απόλλωνας καλείται και Λύκειος.

Λύκειο όμως ΗΤΑΝ και το Γυμνάσιο που βρισκόταν ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ των Αθηνών και που έλαβε το όνομά του από τον παραπλήσιο ναού του Λύκειου Απόλλωνα...

-Να προσθέσω τώρα, ότι στην Αρκαδία υπάρχει όρος με το όνομα Λύκαιον ή Λυκαίον και ότι Λυκαίος έλεγαν τον Δία της Αρκαδίας;;;

-Να πω ότι προς τιμή του Λύκαιου Διός, τελούταν γιορτές οι οποίες έφτασαν μέχρι τη Ρώμη με το όνομα ΛΟΥΠΕΡΚΑΛΙΑ (Loupercalia);;; 

Πως από το ΛΕΥΚΟ ΦΩΣ παράγεται η ίριδα

Φυσικά και στην Μυθολογία μας έχουμε "Λύκους"...

-Ο γιος του Προμηθέως και της Πλειάδος Κελαινούς (η σκοτεινή) ήταν ο Λύκος "Παράξενο" πάντως ο ΦΕΡΩΝ ΤΟ ΦΩΣ στους ανθρώπους Προμηθέας, να παντρεύεται την Σκοτεινή και από την ένωση αυτών των ΔΥΟ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ή ορθότερα αυτού του ΖΕΥΓΟΥΣ, αποτέλεσμα να είναι ο ΛΥΚΟΣ !!!!

-Επίσης ΛΥΚΟ έχουμε έναν γιο του Αιγύπτου, σύζυγο (πάλι ζευγάρι!!!) της Δαναϊδος Αγαύης, η οποία Αγαύη είναι η Αυγή αναγραμματισμένη!!!!!

 Το νεογνό του Λύκου λέγεται Λυκόπουλο που στην αρχαία Ελληνική (αν δε κάνω λάθος) λέγεται ΛΥΚΙΔΕΥΣ

Λυκιδεύς όμως αποκαλείται και το ανήλικο τέκνο του Μυημένου στον Τεκτονισμό.

Λυκιδεύς σημαίνει "το τέκνο του φέροντα το φως, του πεφωτισμένου, εκείνου που έχει δει το φως της μυήσεως", δηλαδή του ΤΕΚΤΟΝΑ.

-Στους Αιγύπτιους ο Λύκος, ήταν το σύμβολο του Θεού Ρα, του Θεού Ήλιου...

-Στην Αλχημεία ο Λύκος ΜΑΖΙ με τον Σκύλο, είναι η δυαδική φύση του Ερμή, του Φιλοσοφικού Υδραργύρου... 

 

-Στους Σκανδιναβούς ο Οντίν καβαλά έναν Λύκο...

Αυτά τα επίσης "ολίγα" και για το έτερο ζώο της ταινίας: "Το Γεράκι και ο Λύκος" ...

 Παρατηρώντας καλά τα όσα παρέθεσα, θα διαπιστώσουμε ότι τελικά ΟΝΤΩΣ το Γεράκι συμβολίζει την ΨΥΧΗ και ο Λύκος το ΠΝΕΥΜΑ και που ΜΑΖΙ με τον μικρό ΚΛΕΦΤΑΚΟ της ταινίας ΣΥΝΑΠΟΤΕΛΟΥΝ και οι ΤΡΕΙΣ μαζί τον ΑΝΘΡΩΠΟ.....

 Τελικά αξίζει όταν βλέπουμε μια ταινία, να εμβαθύνουμε όσο μπορούμε στα νοήματα που θέλει να μας δώσει ο σεναριογράφος είτε ηθελημένα, είτε και αθέλητα, γιατί η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι εκεί "έξω" και περιμένει να την ανακαλύψουμε….

Βιβλιογραφία:

Θεοσοφικό Γλωσσάρι Ελένη Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ
Μυστική Διδασκαλία Ελένη Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ
Ισις Αποκεκαλυμμένη Ελένη Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ
Το Μυστήριο των Κύκλων Ελένη Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ
Ουρανογραφία, η Ιστορία των Αστερισμών Χαρίτων Τομπουλίδης
Η Μυθολογία των Ελλήνων Κάρλ Κερένυι
Αποσυμβολισμός της Ελληνικής Μυθολογίας Νικόλαος Μαργιωρής
Κείμενα του Θεόφραστου Παράκελσου
Η Αγία Γραφή
Ουπανισάδες
Βέδες
Η Μυσταγωγία εις την Αρχαίαν Αίγυπτον Πέτρου Γράβιγγερ
Η Μυητική Διαδικασία στην Αρχαία Αίγυπτο Max Guilmot

***
Nikos Deja Vu
n1999k.blogspot.com