Nikos Déjà Vu: Nikos Deja Vu - Η ιστορία ενός δίσκου? (The Jimi Hendrix Experience, Electric Ladyland)

Η ιστορία ενός δίσκου?

Κάποτε, σαν μεταπτυχιακός φοιτητής ήμουν με μιά κοπελιά για κάποιο καιρό, που όμως θα έφευγε κι αυτή για μεταπτυχιακό στη Γερμανία. Οταν έφυγε χαθήκαμε για πολλούς μήνες και εγώ την ξέχασα εντελώς.

Λίγες εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα που θα ερχόντουσαν, χτυπάει το τηλ, και είναι αυτή! Μετά τα τετριμενα "Τι κανεις, πως είσαι" κλπ μου λέει "Θα κατέβω Ελλάδα, θα είσαι εκει για τα Χριστούγεννα?" Λέω "Ναί θα είμαι" μου λέει "Τι δώρο θές να σου φέρω?" Σιωπή εγώ, λίγο απρόσμενο αυτό, ενώ σκεφτόμουν "τι μου λέει τωρα!!!"
Της απαντάω "Μπάα δεν ειναι ανάγκη, πέρασε τόσος καιρός, δεν θέλω δώρα! Τι να ξοδεύεσαι τώρα!"
Μου λέει "επιμένω, πες μου σε παρακαλώ!"
Τότε, για να ξεφορτωθώ την επιμονή της και γνωρίζοντας τα μουσικά γούστα της, λαικό παιδί αυτή, της λέω "Αφού επιμένεις εντάξει! Ψάχνω ένα δίσκο αρκετά χρόνια τώρα..."
Μου λέει "Πές τίτλο, έλα!"
Της απαντάω "Επιμένεις έτσι? Εντάξει! Θέλω το Jimi Hendrix Experience, Electric Ladyland, είναι ένας διπλός δίσκος του 1968.."
10 δευτερόλεπτα σιωπής απο την άλλη πλευρά!
Χαμογελάω εγώ και σκέφτομαι "Ούφ την πήδηξα!" Και λέω σαρκαστικά "Εκεί είσαι?"
Απαντάει "Ναί, έψαχνα στυλό και χαρτί να το γράψω."
Λέω ειρωνικά "Εντάξει! νόμισα πως έπεσε η γραμμή!"
Και κάπως έτσι τέλειωσε αυτό το τηλεφώνημα και λίγο μετά το είχα ήδη ξεχάσει..

Είναι 24 Δεκέμβρη απόγευμα, είμαι σπίτι αραχτός και χτυπάει το κουδούνι της πόρτας. Ανοίγω, και το στόμα μου χτύπησε στο πάτωμα απο την έκπληξη, όπως στα καρτούνς! Ειναι αυτή! Χαμογελάει, έχει μιά έκφραση θριάμβου όπως η γάτα που έφαγε το καναρινάκι! Κρατάει κι ένα δεματάκι!
"Γειά σου Νίκο!" μου λέει νάζιάρικα με συρτή φωνή! "Δεν με περίμενες, έ?"
Μαζεύω το στόμα μου απ'το πάτωμα, ψιλοκουλάρω όσο μπορώ και της λέω "Εσύ!!! δλδ ήρθες! Μα.. έλα πέρνα μέσα! Κάτσε! Θές καφέ? Κάτι?"
Περνάει κάθεται έχοντας πάντα εκείνο το τζοκόντειο χαμόγελο και μάτια που γελάνε!
Μου λέει "Ξέρεις, βρήκα αυτό που μου ζήτησες για δώρο! Στο έφερα! Στο δεματάκι είναι!"
Ανοίγω το δέμα νευρικά σκεφτόμενος "Σίγουρα καμιά μαλακία βρήκε, ή μου έφερε το CD.." ξετιλύγω και ...ώωωωω!
Το διπλό LP The Jimi Hendrix Experience, Electric Ladyland είναι εκεί σφραγισμένο μέσα σε διαφανές σελοφάν!
Μένω άφωνος για λίγα λεπτά περιεργαζόμενος τον δίσκο, γνησιότητες, σφραγίδες, υπογραφές, κλπ, ενώ αυτή παρατηρεί κάθε έκφρασή μου...
Γυρνάω και της λέω "Είσαι απιστευτη! Πώς το κατόρθωσες αυτό? Ο δίσκος με το original εξώφυλλο είναι σήμερα τόσο σπάνιος! Μόνο συλλέκτες τον έχουν!"
Μου απαντάει "Τον βρήκα στην Ολλανδία, στο Ροτερνταμ σε ένα αρχαίο δισκάδικο σε μιά γειτονιά, που ο ιδιοκτήτης έβγαινε σε σύνταξη!"
Της λέω "Η τύχη της άσχετης.."
Απαντάει "Ε όχι και άσχετη, έκανα μεγάλες προόδους στη μουσική και εν μέρει το οφείλω σε σένα!"
Και μου διηγήθηκε μια απίστευτη ιστορία για το πως εντόπισε το δισκάδικο στο Ρότερνταμ, αλλα δεν είναι της παρούσης..
Εγώ πάλι ντράπηκα τόσο πολύ, όσο μου τα διηγούνταν, σκεφτόμενος πόσο την είχα υποτιμήσει και πως εγώ ούτε ένα γαιδουράγκαθο δεν είχα να της προσφέρω για δώρο...
Το διόρθωσα όμως αυτό την πρωτοχρονιά!
Μαζί την περάσαμε και ήταν υπέροχα!
Οσο για τον δίσκο?
ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΣΦΡΑΓΙΣΑ ΠΟΤΕ!
Τον έχω κάνει ενισχυμένη κορνίζα μέσα στο σελοφάν του στο δωμάτιο μου...
❤