Domenica - Mesa sti voui tou dromou (In the uproar of the road)

Domenica
Μέσα στη βουή του δρόμου - In the uproar of the road

Μέσα στη βουή του δρόμου ήταν να βρω το όνειρό μου... να το βρω και να το χάσω και ούτε πια που θα το φτάσω Μια στιγμή πέρασε μπρος μου και ήταν η χαρά του κόσμου η χαρά που μας ματώνει σαν η πιο μεγάλη πόρνη Όνειρο γλυκό και ξένο και παντοτινά χαμένο σε κρατώ στο νου μου ακόμα σαν τριαντάφυλλο στο στόμα Πέρασες όπως περνούνε όσα δε θα ξαναρθούνε σε κρατώ στο νου μου ακόμα σαν τριαντάφυλλο στο στόμα Πέρασες όπως περνούνε όσα δε θα ξαναρθούνε πουλιά που έχουν φτερουγίσει σύννεφα μέσα στη δύση Και άφησε το πέρασμά του πέρασμα ζωής θανάτου στην καρδιά μου σαν σφραγίδα μία πεθαμένη ελπίδα

In the uproar of the road it was meant to find my dream to find it and to lose it and either I’ll catch it anymore For an instant passed in frond of me and it was the joy of the world the joy that makes us bleed like the biggest whore Dream sweet and foreign and forever lost I still keep you in my mind like a rose in the mouth You passed by as they pass all things that will never come back I still keep you in my mind like a rose in the mouth You passed by as they pass all things that will never come back birds that have fly away clouds in the sunset And left it’s passing a life - death passing in my heart like a stamp a dead hope…

Nikos Deja Vu